salin ng mga tulang tuluyan ni Andreas Embiricos, batay sa saling Ingles nina Kimon Friar at Karen van Dyck.
salin sa eleganteng Filipino ni Roberto T. Añonuevo.

MGA UBAS NG TAGLAMIG

Inagaw nila ang kaniyang mga laruan at mangingibig. Napalungayngay siya at halos mamatay. Ngunit ang labintatlong tadhana, tulad ng kaniyang labing-apat na taon, ay inakit ang papalayong kalamidad. Ni walang umimik. Walang tumakbo upang sumaklolo sa kaniya laban sa mga banyagang pating na naglalatag ng balakyot na pakana sa kaniya, gaya ng langaw na nakatitig nang may malisya sa diyamante o sa kabigha-bighaning lupain. Nang lumaon, malamig na kinalimutan ang kuwento gaya ng malimit mangyari, na nakaligtaan ng bantay-gubat ang kaniyang kidlat sa kahuyan.

BITUING MARIKIT

Ang unang anyo na ginamit ng babae ay sala-salapid na lalamunan ng dalawang dinosawro. Nang lumaon, nagbago ang panahon at nagbago rin ang babae. Lumiit siya, naging malambot, na pag-agapay sa dalawahang palo (sa ilang bansa’y tatluhang palo) ng mga barko na lumulutang sa kamalasan ng paghahanapbuhay. Siya mismo ay lumulutang sa mga eskala ng de-silindrong kalapati ng dambuhalang bigat. Nagbago ang mga panahon at ang babae ng ating panahon ay kahawig ng puwang sa isang pilamento.