Kung makadadapo ang eroplano sa tuktok
Ng gusali,
Ano, giliw ko, ang sasabihin sa aking pagdating?
Walang imposible sa pagsisinungaling,
Dahil bawal ang trapik
.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .   .  .  .  .  .  . . . . . sa himpapawid.

. . . . . . . . Ang mga lansangan ay paradahan ng sasakyan,
. . . . . . . . Ang mga bangketa ay basketbolan o pamilihan,
. . . . . . . . Ang mga ilog ay baradong alkantarilya’t kanal.
Kailangan ang sopistikadong biyahe,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Mulang Mindanaw hanggang Luzon,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  .Mulang Palawan hanggang Sorsogon,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Mulang Visayas hanggang Hong Kong.
Ilang kilometrong sawa ang dapat na riles
Para sa mga bagong bagon ng tren?
. . . . . . . . Ilang talampakan ang dapat maging lalim
Para sa sabwey ng mga daga, biyahero, at tekas?
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Anak ng huweteng kung sisihin ang bus,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Anak ng puta kung murahin ang dyip o motor,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Anak ng teteng kung mangotong ang pulis
Na nagtatago sa ilalim ng tulay.

Naglalakad ako sa riles, naglalakad ako sa bilis
. . . . . . . . . . . Ng metro ng taxi, naglalakad ako dahil kulang
Ang pasensiya’t pamasahe.
. . . . . . . . . . .  ..  . . . . . . Ngunit dahil mahal kita, Lungsod ng Adik,
. . . . . . . . . . .  ..  . Dahil mahal ko ang iyong batong puso’t heneral,
. . . . . . . . . . .  ..  . Dahil mahal ko ang iyong puspos na batong napulbos,
Lumilipad din ako gaya ng polusyon, lumalangoy
ako gaya ng polusyon, tumatakbo akong matamis na lason

para sa iyong kabunyian.

Nangangarap akong makasasakay sa isang drone,
. . . . . . . . . . . . .  . . At kahit gabi’y mababaliw sa mga kislap ng ilaw
Ng mga gusali’t bahay, ng mga kotse’t poste.
. . . . . . . . . . . . . . . . Ilang taon ang malalagas sa aking buhay
Para sa paghihintay ng masasakyan pauwi?
Ganito rin ba ang pakiramdam sa loob ng bartolina?

Pumapasok ako sa trapik na hayop ang lupit:

Umuuwi ako para matulog, at gigising muli para matrapik.

Ngunit dahil kailangan kong kumayod,
. . . . . . . . . . . .. . . . . . .  . . .  . . . . . . . . . .  kumain,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . . . . . . . . . . . . . . . . . at kumantot,
Para sa aking pamilya’t pamilyar na papel,
Gagayahin ko si Tupak Shabu,
Adik ako sa iyo, Lungsod ng Adik sa lintik na trapik.
. . . . . . . . . . Dumating man ang katok ng aking pilipisan,
. . . . . . . . . . Dumating man ang tokhang na hindi inaasahan,
. . . . . . . . . . Dumating man ang pumapakyung diktador.
Sasalubungin kita ng yakap at halik, Mahal,
Sapagkat ang zombie ay para na ring
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  .. . . .  .. . . . . . . . . .inmortal.