Salin ng “Bí mật hoa sen,” ni Nguyen Phan Que Mai ng Vietnam
Salin sa pandaigdigang Filipino ni Roberto T. Añonuevo

Ang Lihim ng Hoa Sen

Ang talukap ng gabi’y isinakay ako sa bangka,
na lumulutang sa humuhuning mga baíno.
Hoa sen! Tinawag ng mahal ko ang halamang-tubig
nang maisalin sa labi niya ang halimuyak nito,
at hubarin ang ulop ng daigdig na lingid sa akin.

Gumewang ang hoa sen, nangatal, pigil-hininga.
“Kumapit sa akin,” aniya, na tila mula sa ibang planeta.

Nang abutin ko ang daigdig ng mukha niya,
nalasahan ko ang pananabik sa kaniyang balát
na kumikislap nang may sariwang araw
na umaahon sa aming pagitan.

Tanging ang hoa sen
ang nakasaksi kung paano ako
naging bulaklak
na nanginginig-nginig sa dibdib ng liwanag.

Alimbukad: World Poetry Solidarity for Humanity