Salin ng tula ni Joseph Brodsky ng Russia at USA
Salin sa pandaigdigang Filipino ni Roberto T. Añonuevo

Tagsibol ng Mapuputik na Daan

Pinagbanyuhay ng ulan ang mga daan
na maging ilog.
Ikinarga ko ang sagwan
sa bagon.
Nilangisan ko ang kolyar ng kabayo,
ang suot-pangkaligtasan.
Para sa biglaang pangangailangan.
Maingat lang ako.

Kasingsutil ng landas
ang ilog.
Parang lambat-pangisda
ang anino ng itangan.
Ayaw tikman ng aking kabayo
ang sisidlan ng putikang sopas.
Tinanggihan iyon nang ganap
ng mga humahalakhak na gulong.

Hindi pa tagsibol, ngunit tila gayon
ang pakiramdam.
Kalat-kalat ang daigdig ngayon,
at balu-baluktot.
Ang mga gusgusing nayon
ay iika-ika.
Ang tanging tuwid lamang
ay ang nababatong mga sulyap.

Kumaskas sa bagon
ang mga sanga ng kalumpang.

Dumampi ang nguso ng kabayo ko
sa kaniyang suot-pangkaligtasan.
Sa itaas ng tigmak na batok ng aking
kabayo’y walong higanteng típol
ang lumilipad pa-hilaga.

Tumingin sa akin, o kaibigan,
o hinaharap:
Armado ng mga de-taling tadyang
at ng mga bakás,
nasa kalagitaan ng daan
tungo sa kalikasan—
sa edad kong dalawampu’t lima—
ako’y pakanta-kanta pa.