Uwi
Roberto T. Añonuevo
Nagbabantay kahit ang mga tuta
sa pinto ng karimlan
tuwing ginagabi ka sa pag-uwi.
Lumalalim ang panahon
at lumuluha ang gripo
na pihitin man ay pilit
isinasalaysay ang terminal,
dam, at metro mong naabot.
Pelikula ng megalopolis
at paniking lumilipad,
ang anino’y lilikwad-likwad.
Sumisimoy ang panalangin
na makabalik ka,
at may magulang na balisa
kapag kulang ang supling,
at nag-iisip ng maisasaing.
Marahil, ang mithing gatas
ay mapapalitan ng katakatayak,
para sa gabing bumabagal.
Magtatakbuhan ang mga tuta
kapag may kumaluskos sa bakuran.
At magsisiyasat ang mga ilong:
Isang nobela ng pagtuklas
na lumulundag sa malalayong
planeta.
Alimbukad: World Poetry Marathon for Humanity