Parábula ng Batikulíng

Roberto T. Añonuevo

Hahagúrin mo ng tingín ang matipunông batikulíng, igugúhit sa noó ang págmumukhâ ng mga démonyong lasíng, at pagkaraáng ibuwál yaón ng palakól at pahinugín sa iyóng maluwáng na bodéga ay lalagarìin at tatabásin sa bálak na súkat, at isasálin sa búnged na binalatán ang nagpapákatí sa pálad at gúnam: Ang Pangwakás na Inúman. Hindî ka nakatakdâng humúbog ng mga Krísto, at gáya ni Donatello ay pipilìing umúkit ng marurúsing na kámpesíno, na ang gaspáng ay kasingkínis ng síning ng mályete at limampûng paét, na kapág pinasayáw sa úbod o rabáw ay tatawáging tagapágligtás na ang mga alagád ay lumalagók ng tubâ makaraáng magsilbí sa pastúlan o bakoód, na palihím namáng sinisílip ng nakátingkayád na uhúging anghél doón sa nakaáwang na pintô. Báwat pukpók ay pagsisiyásat sa líhim, báwat káyas o katám ay mágbubunyág ng lantík ng háspe at silakbó ng tag-aráw, ipípirmí sa ísip ang mga hulagwáy na tíla ba ginamítan ng bálbike, uúk-ukín ang angkóp na lálim at puwáng gáya ng ginágawâ ng tamílok at ibóng anluwáge, at itó, matútuklasán mo, ay kaákit-ákit pára sa iyó. Ang batikulíng sa iyóng mga kamáy ay mágwawakas sa pagigíng punongkáhoy, at pagpúpugáyan gáya ng rébulto ni San Antonio. Iíwan nitó ang lupà, iíwan ang túbig, iíwan ang hángin, at higít sa lahát, iíwan ka, úpang isádulâ ang estétikong silbí na ipagmámalakí ng maluluwág, malalamíg na bulwágan o silíd. Tititígan mo pagkaraán ang kinakályong mga pálad, babasáhin ang mga gúhit, at huhulàan ang ínmortálidád ng kapatíran na ngayón ay nakasábit sa padér. Ang Pangwakás na Inúman ay títingalâín ng mga susunód na mápangarapíng eskultór, na magtatanóng sa ibá kung ang tunóg ng kulilíng ay gáling sa batikulíng, o kung arbitráryo o manyérismo lámang ba ang bátik at úling sa mukhâ ng síning mulâ man itó sa maéstro na kung magwikà ay tumítililíng.