Salin ng “Über die gewalt,” ni Bertolt Brecht ng Germany Salin sa pandaigdigang Filipino ni Roberto T. Añonuevo Hinggil sa Karahasan Tinaguriang marahas ang rumaragasang batis Ngunit ang kama ng ilog na kumukulong dito Ay hindi tinatawag na marahas ng sinuman. Ang bagyong nagpapayuko sa mga adebul Ay maluwag na tinatanggap na marahas Ngunit paano naman tatanawin ang bagyo Na nagpapakuba sa mga manggagawa sa kalye?
Nakikipaghuntahan ang mga ugat ng punongkahoy
sa mga ugat ng pana-panahong
palumpong o baging,
ani mo’y hinugot kay Sadhguru o sa dibuho sa komiks,
at kung ang mga ito ay papasok
sa aking bibig
ay maaaring lumabas sa tainga,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .at gumapang
palapit sa mga mata, at tumimo sa mga balintataw
ang kagubatan, at maghunos na eksotikong libingan.
Katotohanan ang mesa, at nasasalat na katotohanan.
Pag-uusapan sa lupa at súkal
ang batis at estalaktita at dayaráy, at kung minsan,
kulog at kidlat,
punsô at balón,
ibubulalás ang kimkim na kabág o ahas o bulawan,
isisingit ang tiyaga
ng putakti at sakripisyo ng patpating kalabaw,
ililihim ang palakâ
o ang biya sa sipit ng talangkâ,
hanggang sumapit sa heolohiya ng tákot at mithi
na masisipat na pumutok na kuditdít o nalagas
na dahon sa kay lawak na alpombra ng mga lumot.
Nagpupulong ang mga punongkahoy—waring galít na galít
sa isa’t isa at nagsasapawan—
at anuman ang kanilang napag-usapan
(na lingid sa iyo o sa akin),
gaya halimbawa sa anyo ng bunga o patigasan ng bungéd,
ay pribilehiyong pailalim para sa mga karapat-dapat,
at diringgin
kahit piláy ang isang pakpak ng balitang lilikwad-likwad.
“Walang sinumang nakapapaligò nang dalawang ulit sa parehong batis,” ani pilosopong Heraklitus. Ngunit malimit na parehong mga tao ang naglalandas sa kalye! Malimit parehong oras ng araw sila tumatawid, masaya man o malungkot. Lahat kayo, mga nagdaraan sa Kalye Ravignan, tinagurian ko kayo sa ngalan ng mga tanyag na yumao. Naroon si Agamemnon! Naroon si Ginang Hanska! Si Ulysses ang maggagatas! Nang lumitaw si Patroklus sa dulo ng kalye, katabi ko ang Faraon! Sina Castor at Pollux ang mga babae sa ikalimang palapag. Subalit ikaw, huklubang basurero, na nagmula sa engkantadong umaga upang kunin ang nabubuhay pang basura habang pinapatay ko ang malaking lampara, ikaw na hindi ko kilala, misteryoso at dukhang basurero, tatagurian kita sa bantog at maringal na pagkilala, at tatawagin kitang si Dostoievsky.
Alimbúkad 