Salin ng klasikong tula ni Muuija (1178–1234) ng Korea Salin sa pandaigdigang Filipino ni Roberto T. Añonuevo Saging Nasa puso nito ang lungting kandila——walang sindi’t wagas; Ang dahon ay tunikang bughaw na pumapagaspas ang manggas. Ito ang nakikita ng makata kapag lasing ang tingin. Pakibalik na lamang agad sa akin ang tanim kong saging.
Salin ng tulang “ورلا Pقاس” [Drunken Brothers] ni Rumi (Muhammad Jalal al Din al-Balkhi), batay sa bersiyong Ingles nina Nesreen Akhtarkhavari at Anthony A. Lee / Salin sa pandaigdigang Filipino ni Roberto T. Añonuevo Barkadang Lasing Ikaw na humamak sa bilog na buwan Pumunta ka rito at ako’y sinagan. Ikaw na nagbuhos ng nektar sa diwa, Halika, at ako’y lasingin sa tuwa. Ilabas ang alak, uminom nang sagad Hanggang maabot ta ang sukdol na sarap. Huwag kang huminto’t tunggain ang tamis, nang malasing tayong parang magkapatid. Sa labis kong lasing, ngalan mo’y nalimot At hindi nakita ang mukhang kay lugod. Ako ay naliglig sa iyong hiwaga’t Sinagip ng alak sa lungkot at hiya.
Tumutungga ka ng masarap, ngunit naghahain
ng mumurahing alak.
Hayaan mong samyuin ko ang iyong kopa kaysa
lagukin itong hawak.
Tininà mo ang buhok mo upang maging bata,
O, Latinus. Hindi pa nga nagtatagal, ikaw noon
Ay kawangis sisne, ngunit uwak ka na ngayon.
Mabibigo kang linlangin yaong abang madla.
Isang araw, darating si Proserpinang batid
Ang lihim mo’t hahablutin ang pelukang ibig.
Alimbúkad 