Fischer Random Thoughts 
ni Roberto T. Añonuevo
  
 1
 Ang daigdig ay hindi tatsulok o bilog
 bagkus animnapu’t apat na parisukat
 sa loob ng daigdig na parisukat.
  
 At sa loob nito ay umiiral ang mga prinsipyo
 at batas na hindi dapat mabali
 gaya ng utos ng hari.
  
 2
 Lumilipas ang panahon, at kung nagninilay
 kang gaya ng nasa loob ng kahon
 ay dapat magsimulang magtanong,
 halimbawa,
 kung bakit karaniwan ang henosidyo
 o pagpapatiwakal.
  
 3
 Ang daigdig ay dalawang kaharian
 ngunit magwawakas sa isang
 kahungkagan
 kapag nagkaubusan ng mga hukbo.

 Sino ang nag-isip ng henyo ng budóng?
 
 4
 Nakababato at parang sirang plaka
 ang kaayusan
 ng kaharian,
 at marahil, ito ang sandali
 para sa guló na hindi inaasahan.
  
 5
 Nakahanay ang mga kawal 
 para isubo na gatong.
 Inuutusan ang mga kabalyero 
 na lumundag
 sa bangin, o kaya’y sagasaan 
 ang nakaharang.
 Susugod o aatras ang mga obispo 
 nang pahilis,
 gaya ng linyado nilang doktrina’t 
 pag-iisip.
 Sintigas ng mga tore 
 ang babanggain o gigibain 
 para magtindig ng bagong tore.
 Abala ang reyna sa salamangka.
 At ang hari, asahan mo, 
 ay tutugisin ng mga palaso, maso, 
 at patalim
 upang dakpin o patumbahin.
  
 6
 Ang isang hakbang ay tungo sa ibang kaharian
 upang sakupin ito
 o kaya’y burahin ang bakás nito sa mundo.

 Maniwala, kahit wala ang mahal na reyna.
  
 7
 Sukulin ang hari.
 Ngunit bago ito maganap, matutong sumalakay
 makaraang mabatid ang puwersa 
 ng armas, mapa, at simoy ng panahon.
  
 8
 Sumusugod ang peon,
 at isinasakripisyo para sa espasyo at bentaha
 ng paglusob.
 Sumusugod ang peon,
 at ang pagdakip sa kaniya, kung minsan,
 ay matamis na lason o pugad ng mga sibat.
  
 9
 Ilang bilyong kombinasyon ng mga hakbang
 ay higit sa dami ng newtron—
 tanungin si Hemachandra o Fibunacci 
 ngunit aantukin lamang ang inyong kamahalan
 bago maabot ang sagot.
  
 10
 Nagsisimula sa hapag ang ehersisyo ng digma.
 Pumapayat ang magkalaban
 gayong nakaupo, gaya ng yogi, 
 at walang tinag nang napakatagal.
  
 11
 Sa larangang ito, 
 walang dapat pagtiwalaan kundi sarili.
  
 Ang oras ang kalaban mo
 kung hindi nakatitiyak
 sa mga tira mo.
  
 12
 Mga kabisote, bakit pa mag-iisip?
 Mga maya, manggaya gaya ng putomaya!
  
 Sabihin ito
 at sasampalin ka ng uyam at pambubuska.
  
 13
 May visa ang espiya.
 May bisà ang espinghe.
  
 14
 Ang arogansiya ng piling lahi
 ay bakit hindi tutumbasan
 ng sukdulang pag-aglahi
 kung pinalalaki tayo 
 sa katwiran ng ubusan ng lahi
 at pataasan ng ihi
 para sa parisukat na pamanang lupain?

 Nadama ko ito
 habang ang isang paa ay nasa hukay
 at mariing nakatitig sa Tore ni David.
  
 15
 Masikip na bilangguan ang kaharian
 sa hari na nagtatalumpati sa ilang.
  
 Naisip ko ito habang nakabartolina
 at nangangatal.
  
 16
 Naghahapunan ng yelo ang destiyero
 ngunit humahabol ang mga kabalyero.
 At ako sa aking trono
 ay aawit ng “Bayan ko!”