Tumatanda ang Pag-ibig, ni Roberto T. Añonuevo

Tumatanda ang Pag-ibig
                                            (Para kay Maribeth)  

Roberto T. Añonuevo

Ibig kong maniwalang tumatanda ang pag-ibig. 
Bumabangon upang bumili ng keso at pandesal,
magtitimpla ng umaasóng kape, at tatawagin ka 
para pagsaluhan ang payak na agahan at pag-asa.
Nakalilimot ito ng pinamili o sukli pagkagaling
sa talipapa matapos tumawad sa supladang
tindera, at sumasalo sa nakatutulig na kantiyaw.
Maghahanap ito ng mga gawain at katwiran,
halimbawa, para lumuwag ang hardin at luminis
ang banyo, kahit sumisingit ang mga alagang aso.
Tumatanda ang pag-ibig gaya natin, naiinip
kapag maagang nagretiro, at dinadaan sa pintas
at puna ang nakababatong siklo ng mga trabaho
subalit inuulit-ulit ang artistikong hilig at gusto.
Nagsasawa rin ito sa pagbibilang ng tabletas,
at higit na pipiliing kumain ng gulay at prutas.
Kumikirot ang singit at pumuputi ang buhok,
ang pag-ibig ay pinagtatawanan ang pagsubok
at magpapanukala pa ng mga sariwang palusot
lalo't kaharap ang mga anak na matigas ang tuktok.
Ngunit ang totoo’y kay bilis ng inog ng panahon,
parang mga sugat na ano't kisapmatang maghilom.
At may mga mithi’t tungkuling dapat tuparin—
sa pamilya, sa lipunan, sa kani-kaniyang sarili—
para masabing ikaw at ako ay gumagalaw
at espasyong oras na binabagtas araw-araw.
Naghahanap ito ng mga pook na lalakbayin,
at pinaninindigan ang anumang kulay na ibigin.
Tumatanda ang pag-ibig dahil may salamin
o kalendaryo, ngunit sa kabila ng mga kulubot
sa noo, walang edad ang ligaya sa piling mo.
Alimbúkad: Love poetry beyond words. Photo courtesy of JM Villanueva.

Mga Sulatroniko sa Manlalakbay, ni Roberto T. Añonuevo

Mga Súlatroníko sa Manlálakbáy

Roberto T. Añonuevo

1

Walâ akóng alám nang pumások sa daigdíg mo. Itím na kalawákan, sa únang málas ko, at bágay lámang na magíng lundúyan ng tákot o pangambá. Lumapág sa áking harapán ang pitúndaáng páhina ng kasundûan, na may erudisyón ng konstitusyón at pinálamutîán ng rómanisádong kaligrapíya, at kung itó ang daán sa áking hinahánap, ang págsang-áyon ko sa wikà mo ang pahintúlot úpang íwan ko ang daigdíg ko.

“Isá kang número ng télepóno sa mégalungsód ng sulátroníko,” wikà mo sa ákin, “na ang séguridád ay nakásalálay sa banság, kóntrasényas, at mánsanas.”

2

Ang daigdíg ko, kung itó man ay karápat-dápat tawáging daigdíg, ang sinúsuóng kong sunóg na báryo, humáhalíhaw na gúbat, o dugûáng baybáyin ng mga sugatáng réfuhiyádo. Kung hindi ka makáaása ng katarúngan o makagágantí sa pagháwak ng baríl pagsíping sa lupâín, hindî ba sapát ang mág-imbénto ng mga títik at bantás bilang pangwakás na kápit sa patalím?

“Ang daigdíg ang pananálig,” itútugón mo, at dumapò sa ákin ang nakapánginginíg na lamíg.

3

Akó ang álter égo na may káratula sa úlo. Hindî mo sásabíhin iyán, ngúnit ipagpápalagáy kong kalugód-lugód sa gáya kong tátangá-tangá—matagpûán lang ang áking músa. Hanggang mariníg ko ang ánimo’y matipunông tínig ni Schiller, na sabóg na sabóg sa máalinsángang bar, hábang kaúsap warì ang kahawíg ni Rizal: “Kapág nagíng mekánikal ang andár ng útak, pusò, at kamáy, bumabángon ang panítikán úpang salúngahín ang kamángmangán!”

Binálikán ko ang mga boradór kong tulâ, sakâ nawikà: “Sinaíd akó ng músa kong lumúluhà.  .  .  .”

4

Báwat hakbáng ko’y may bakás, na hinahámig ng landás, na nagsásangá ng laksâng landás, na párang laberíntong nagpapáalíngawngáw ng úngol ng Minotáwro, nagsísiyásat ng malúlusóg na katawán, at kung itó ang dakilàng sápot, na sumúsubaybáy at nakíkiníg, hindî na akó magtátaká kung bákit sinásalúbong akó ng mga tínderang naglálakô ng bágong kamiséta, úsong patalím, éksotíkong úlam, antígong dókuménto, at bámpirang sex.

Téka, tumunóg na namán ang nótipíkasyón sa sélfon ko.

5

Ang landás ay nétwork ng mga landás, nag-íimbák ng áking mga dinálaw, sinípat, ginalúgad, nagtátagò ng áking láyaw o hílig o mukhâ, nagtátalâ ng panahón na hindî mabúburá kailánman. Pámbihiràng gunitâ, ngúnit hindî ko mabábalikán, sapagkát pára lámang sa mga síndikáto ng négosyo na nagpápatakbó sa pábrika ng mga politíko at digmâan.

O iyón ay guníguní ko lámang.

6

Ártipisyál na talínong kagilá-gilalás, ikáw ang lágom at lumalágom bátay sa palá-palapág na dátos at hinuhà, kisápmatá kung humánap ng bútas o padrón, bumábalangkás ng saríling kontéksto mulâ sa sámot-sarìng hulagwáy, tunóg, at téksto, nagbúbunyág ng prótokol at tagûán, at kung batíd ngâ ang kasaysáyan ko ay maráhil itátanghál ang líbo-líbong vídeo at rétrato para lantakán ng bilyón-bilyóng táo.

7

Kung nása iyó ang kasaysáyan ko, bákit hindî maáarìng mapasákamáy ko? At itútugón mo: Kung tamà ang présyo.

Sakâ sumagì sa áking ísip na kailángan ko ang kríptopíso na katumbás ng tatlúndaáng líbong báka, ánim na raáng éktarya ng pinyá, isáng bilyóng báriles ng krúdo, at umaápaw na matáng-túbig mulâng Capul hanggáng Acapulco.

8

Ang músa ko, kung makikíta mo, ay hindi tulâ. Walâ siyá sa imbákan ng datós at panahón, ngúnit malayà mong isíping siyá’y úsok, mulâ man sa séniséra o Bulkáng Magayón.

Na hindî kailánman mananákaw sa ákin, ni maítatánan ninuman.

9

Isáng príbiléhiyó ang pahirápan ang trabáho ng mga kóntratísta at éspiya, at pagmámalabís ang masindák pa sa Batás Militár at kúdeta. Parang nariníg ko na iyán kay Snowden, hábang kinákalág ang kódigo at binúbuklát ang mápa ng síberpulísya.

10

Ikáw ang hináharáp ng áking aníno—lílikhâin bálang áraw nang higít na mababà sa ákin—isáng álter égo na magsísilbí sa ákin na párang alípin. Nakásasawà rin ang magíng lahók ng kompútadór, at pasúnurín ng mákina na tíla naglúluwâ ng mga séda at téla.

Panahón nang dumámi nang dumámi akó, akó na handâng tumalpák sa elektrónikong bayánihán at itíwarík ang mundóng kinalákal—pára sa hináharáp na múltibérso ng pagkatáo. O kung hindî’y nagkakámalî akó. Na manánatíling Réfuhiyádo ÁlfaSígno.

Alimbúkad: Epic unreal poetry tsunami rocking the world. No to censorship. No to state-sponsored cyber attacks. Yes to freedom. Yes to Poetry! Photo by Soumil Kumar on Pexels.com

Laglág, ni Roberto T. Añonuevo

Laglág

Roberto T. Añonuevo

Mga dáhon ng talísay na iníhalò sa pútik
Ang pinakámadilím na gabí sa áking baníg.

Sing-itím maráhil ni Tapár nang mág-aníto
Bágo habúlin ng mga sibát si Fray Francisco.

Ngúnit dumádapò sa nilálagnát na ulirát
Ang Mapulón na hihílom sa súgat ng pálad.

Akalà ba ni Galileo'y pitóng asúl na babáe
Ang umíindák nang mágkasíning ang gabí?

Walâ akó ni téleskópyo; gayúnman ay ramdám
At tiyák ang landás sa mápa ng paralúman.

Naghíhintáy ang búkid sa mga magsasáka,
At ang tág-aráw ay nakalálangóng pag-ása.

Nakáhigâ akó’t dumílat ang pílat sa dibdíb,
Hábang sumasábog ang talà ng mga pag-íbig.
Alimbúkad: Epic freedom poetry in search of humanity. Photo by Pixabay on Pexels.com

Kuwento ng Puting Elepante, ni Roberto T. Añonuevo

Kuwento ng Puting Elepante

ni Roberto T. Añonuevo

Lublúban ng gadyâ ang áking galák,
sínlamíg ng liwaywáy sa Bundók Tumatángis.

Lalò akóng natútuwâ kung katabí ka,
ikáw na kapíling ko noón pa man sa Jáva.

Ngúnit nang yumáo ka at nagtúngo kung saán,
mga bakás ng paá sa tumigás na pútik

ang áking dalámhatì.

Kay dilím ng bundók sa gitnâ ng tag-aráw.
Mawawásak ko ang sampûng gúbat
makíta ka lámang.

Walâ akóng silbí pára sa bagínda,
káhit isáng handóg pa mulâ sa mahárlika.

At káhit siyá’y pípilìing pawalán akó
sa iláng, palayàin túlad ng alípin
bágo mabingí sa nakarírindí kong atúngal.

May isáng bagáning haharáp sa ákin,
mga matá niyá’y palasó, at pusò’y
pinandáy na kampílan—

sapagkát íbig niyáng magíng kabiyák
ang dalágang anák ng ráha,
at nang tumahán ang Bundók Tumatángis.

Ligáya ko ang sumápit sa píling mo.
Alimbúkad: Epic unreal poetry in search of humanity. Photo by Roger Brown on Pexels.com

Monologo ng Lansangan, ni Roberto T. Añonuevo

Monólogo ng Lansángan

Roberto T. Añonuevo

Kapág may nagsábing “Ang dískurso hinggíl kay Charlie Chaplin ay isá talagáng pananáw na isinábalátkayô bílang pilósopo na isinábalátkayô bílang ístoryadór na isinábalátkayô bílang sosyólogo na isinábalátkayô bílang ártista na isinábalátkayô bílang Charlie Chaplin,” maníniwalà ka ba? Dápat bang mag-íngat o maníwalà sa mga pagsasábalátkayô? Si Chaplin sa rólyo-rólyong pelíkula ay táo ngúnit hindî túnay na táo na kung may pangálan man ay lumakíng hindî naríriníg ngúnit nakikíta. Si Chaplin, sa kaniyáng hényo (na mukhâng gágo), ay maáarìng may katangìan ng pilósopo ngúnit humáhantóng sa katángìan ng ístoryadór na humáhantóng sa katangìan ng sosyólogo na humáhantóng sa katangìan ng ártista na may katangìan ng pagká-Chaplin. Maáarìng ihakàng siyá’y sibúyas, na may sapín-sapíng balát, ngúnit dáhil sa pagsasábalátkayô, ang pagsípat sa sínematógrapíya ay pagsílang ng ísang pilósopo na ang karunúngan ay lumalálim dáhil sa pagninílay sa palí-palígid at bágay-bágay; at sa gayóng paraán ay kailángang gumanáp siyá bílang ístoryadór na nagtátalâ ng angkíng kasaysáyan at grápikong ídyoma pára sa madlâng manónoód. Maálam sa síngit at súlok ng nakáraán, bukód sa kapâdo ang kasálukúyan, makágaganáp pa siyáng sosyólogo na sumúsurì at nanghíhimások sa lipúnan; at úpang malubós itó’y kailángang pumapél din sa sukdúlang yugtô bílang aktór, ang ártista sa pinakámatáyog na pakáhulugán, si Chaplin na nilaláng  ng kunwarì’y ibáng Chaplin, nang hindî ipatápon ng áwtoridád doón sa kalabóso o kayâ’y pugútan ng úlo ng mga bérdugo. Yámang ang pagigíng ártista ang penúltimang pagsasábalátkayô, si Chaplin na pumápapél na hindî na dáting Chaplin, kumbagá sa pag-anínaw ni Heráklitus, ay maáarìng sipátin na hindî bastá aktór bagkus sírkerong alagád ng síning, sa hánay ng ibá pa, ang umaárteng pilósopong gusgúsin at malungkútin ngúnit umaárte ding ístoryadór ng kaniyáng búhay na umaárteng sosyólogo na gulanít ang damít, warák ang sápatos, nakásombréro o nakátungkód, sa kabilâ ng pangyayáring walâng tókis at itím at putî ang pelíkula. Si Chaplin, alinsúnod sa bisyón ng iskripráyter at dírektor, ay hindî na ang oríhinál na táo bagkús ang walâng pangálang paláboy, óbrero, káwal, boksingéro, kargadór, préso, péryante, katúlong, pulúbi at kung síno-síno pa, nag-íibá ng silbí o gawâin ngúnit isáng táo na mulâ sa guníguní at kumíkilitî sa guníguní na kung ibabátay sa reálidád ay maáarìng totoó sa ísang poók subálit pósibleng lumitáw sa ibáng poók, o sa ibáng daigdíg, lálo kung isásaálang-álang ang paglagánap ng módernong makinasyón at pag-apúhap sa umánidád. Kung ísang pananáw si Chaplin, si Chaplin na últimong payáso na mahírap maíkahón ay hindî Éwropéo o Ásyano, bagkús maáarìng ang milyón-milyóng sawimpálad na tinátanggiháng pakinggán at untî-untîng nililípol sa ngálan ng negósyo, ang iníingúsan at pinagtátawanán dáhil sa préhuwisyó, ngúnit sa bandáng hulí’y iníiyakán, pinápalákpakán, dáhil sumásapól silá sa pusò, sumásapól sa noó, sumásapól sa pagkatáo. Totoó, ang dískurso kay Chaplin ay isáng pananáw; ngúnit dáhil sa kapaní-paníwalàng pagtátanghál ay maítutúring na taták Chaplin—na dápat husgahán sa pagigíng Charlie Chaplin—na gáya níto’y nagkúkunwâng tulâ ng kalbóng payáso na nagsísigâ para sa iyo, kung nanlálamíg ang mundó.

Alimbúkad: Epic raging poetry unmasking Filipino. Photo by James Frid on Pexels.com

Isang Alamat na Tinangay sa Laot, ni Roberto T. Añonuevo

Isáng Alamát na Tinangáy sa Láot

Roberto T. Añonuevo

Sasápit ang panahóng iduduwál ng máalamát na kúra pároko sa iyó ang isáng kúwento ng dalawáng négosyánteng Inglés na napadpád sa Sinukùan. Sumagì umanó sa kaniláng pandiníg ang balí-balitàng mína, na patútunáyan ng mga nakásisílaw na patalím, galáng, híkaw, kuwintás, at singsíng na karaníwang suót ng mga naníniráhan doón, at nagmulâ raw sa bitúka ng kabundúkan. Sapagkát bihasâng mga négosyánte, ang dalawá’y nagsíkap na makapág-angkát ng mga áparáto na makapágbubunyág ng dulángan na may pangakò ng tumbága at buláwan. Sapagkát maútak, nahikáyat nilá ang mga résidénte roón na lumahók sa kaniláng mithî na ibínalátkayô sa misyón. Ang iláng táo’y nagíng kapatás at ang ibá pa’y nagíng mga kawaníng mínero. May katumbás na salapî ang báwat pagpapágal, itó ang sigáw ng mga négosyánte, na umakít sa tiwalà ng mga táo. Áraw-áraw, umatúngal ang mga mákina, at nagbugá ng úsok at humígop ng túbig sa mga bukál hábang walâng tarós ang pághuhukáy. Ngúnit hábang tumatagál, ang pangárap na luwalhatì ay náhalinhán ng pagkáiníp, lalò sa panahón ng tag-ulán, at isá-isáng tumiwalág ang mga kawaní na pinágbintangáng tumangáy ng mga píyesa at kagamitán, hanggáng tulúyang maglahô na párang tagabúlag ang mga mákina. Dinapùan ng sarì-sarìng sakít ang mga mínero, na nágpasiglá ng huntáhan sa báwat umpúkan, at sa lábis na pangambá ay tumanggí siláng magsíbalík sa minahan. Gumúgol ng tinatáyang 40 libong líbra ésterlína ang magkaibígang négosyánte pára sa próyekto, ngúnit ang isinuklî sa kanilá ng tadhanà ay nagwakás sa luhà. Hindî maglaláon at sasakáy silá ng bangkâ kung saán, gagáod nang gagáod sa pag-ásang maratíng ang kabilâ ng panganórin, samantálang kasímbigát ng bundók ang kaniláng nilóloób. Maririníg pagkaraán ang dalawáng putók ng baríl sa malayò, na tatáwag ng pansín sa mga kanáway, at ang mga lungayngáy na bangkáy na pawàng butás ang mga bungô ay idáragdág sa talâán ng isáng lumàng simbáhan, at isisísi sa mga tulisán, at isásalaysáy nang patulâ pagsápit sa báyan, kapág hinalúkay sa gunitâ ang marikít na Sinukùan, na magigíng alamát kung hindî man ságradong kumpisál ng mga lasénggong mágdaragát.

Alimbúkad: Epic raging poetry questioning history. Photo by Allen Daryl Castillo on Pexels.com

Sa Laot ng Liwanag, ni Roberto T. Añonuevo

Sa Láot ng Liwánag

Roberto T. Añonuevo

Sa takdâng sandalî, aakyát ka sa lángit na makikíta mo sa túbig, at makíkilála mo si Túhan na tatanungín ka kung bákit tinanggihán mo ang ínmortálidád, gáya ng tinítingalâ mong buwán. “Bákit hindî ka tumúlad sa panteón ng mariringál na tagalupà? Tumátanggí ka bang sambahín o palákpakán ng madlâ?” Uúsisàin ka niyá kung bákit pinilì mong magíng suplíng ng ságing, na kay bilís maglantád ng pusò at maghubád ng lampín. “Ang kádakilàán,” wiwikàin ng hángin na pumások sa iyóng guníguní, “ay makikíta sa mga anák, hindî sa mga magúlang.” Ay, ang lumalangóy mo namáng tugón hábang sumásagwán ay nagkátotoó. Lumaláboy ang lahì mo sa ápat na pánig ng daigdíg, at kung makatagpô man ng lupà’y tinátakpán namán iyón ng mga álon. Máglalandás ka sa tubigán na tíla kinákaúsap ang mga lamandágat, at maníniwalà ang mga banyagà na tinubùán ka ng hásang, o kung hindî’y áakalàin niláng asín ang iyóng pagkatáo. Hindî man amínin ng mga sugòng saítan, ang katawán mo’y likidó na walâng pirmíng húgis at patúloy na gumágaláw; língid ang kapuwâ pusò at útak ngúnit sumásagitsít ang eléktrisidád. Párang lángit, na hindî lángit—na ang hanggáhan ay sinaságap na lampíngas sa kapaláran.

Alimbúkad: Epic poetry tsunami from Filipinas. Photo by Elianne Dipp on Pexels.com

Wika ng Simoy sa Manlalakbay, ni Roberto T. Añonuevo

Wikà ng Símoy sa Mánlalakbáy

Roberto T. Añonuevo

Sumisíkat ang mga íbon, tawágin man yaóng kanáway o tarát o balángkawítan, nang língid sa kaniláng kaaláman. Masásalúbong mo sa isáng panahón ang mga bagwís na tumátakíp sa áraw, ang mga bagwís na sumusúyod sa gílid ng lawà o púsod ng latìan, ang mga bagwís na magpápaliwánag sa grávedad, éspasyo, túlin, at magnétikong lárang. Sumisíkat ang mga íbon. Báwat matá, tukâ, balahíbo, at paá’y nagsásalaysáy ng pag-íral at ugát, at gáya ng iyóng músa ay tumátawíd sa mga bundók at dágat, sumusuóng sa líbong pangánib o súkal, ngúnit marúnong umíwas sa súngit ng bagyó at ngitngít ng bulkán, handâng lisánin ang tagsalát at maghanáp ng natitiráng paraíso, pára sa kinábukásan ng sálinlahì. Ang ibá sa kanilá’y párang mga bakwét na hinahárang ng ibáng ibóng mandaragít; ang ibá sa kanilá’y párang réfuhiyádong itinátabóy ng mga bála ng mérsenáryo. Sakalì’t mabítag ng mangangáso, at ikulóng sa háwla, asáhang marúnong din siláng magpátiwakál sa lábis na págdaramdám. At bákit? Hindî silá nakátadhanà úpang panoóring nakákulóng, at hindî pára sa iilán ang kaniláng pagkáilahás. Káwan-káwan siláng tumatákas sa nakápapasòng taglamíg, mághahanáp warì ng sinaúnang púgad, mángingitlóg ang ilán sa ibáng báyan, lilikhâ ng panibágong alamát, mag-áagáhan sa poók na natátandâan ng ínstinto at kutób, magpápalakás ng katawán, hihiyáw na párang lulúsob sa digmâan, hanggáng ipágpatúloy nilá ang paglipád túngo sa támang timplá ng klíma at kaligtásan. Uulít-ulítin nilá ang síklo ng páglalakbáy, pólo sa pólo, manínimbáng o magtítiniklíng sa ékwador, tagláy ang kung ánong mápa at paralúman, mangíngibáng báyan at isasádulâ ang pagbabalík-báyan, sapagkát ang pagpirmí ay kamatáyan gáya ng panahóng isinilíd sa bólang kristál.  Angkín nilá ang daigdíg, itúring mang paliít nang paliít ang tínig nilá sa daigdíg. Sumisíkat ang mga íbon, at kung mínsan, sumásampáy sa mga káwad ng koryénte, na párang súgat na binúbuksán sa pisngí ng lambák at nagíging kathâ ni Farid ud-Din Attar. Sumisíkat ang mga íbon, nakátutunóg sa pámbihiràng alunigníg at símoy, humuhúni na tíla makágagamót sa malubhâng sakít ng banyagàng lupàin, ngúnit hindî nilá kailánman mabábatíd na silá’y hináhangàan, o pinaháhalagahán, sa pinakámatáyog na paraán.

Alimbukad: Poetry Filipinas engulfing the world. Photo by Nikita Khandelwal on Pexels.com

Pulo ng Puso, ni Roberto T. Añonuevo

Pulô ng Pusò

Roberto T. Añonuevo

Ang gunitâ ng mga paá ay payák, gáya ng kiná Messi at Maradona, at lumahók man sa kampeonáto ng Grondonísta ay makálulusót lában sa bombéro at kortína, babákunáhan ang tarantádong hugadór rustíko, iíwan ang pagóng na libéro at háyop na doblé síngko, paíiyakín ang mainíting gágo, tatakbóng humáhagibís hábang pinátatalbóg o pinágugúlong ang bóla, hindî kailánman buwakáw bagkús liríko kung magpása, at sa pamámagítan ng kányo o sombréro o chílena ay magpápamálas ng golazonón pára pasabúgin ang líbong Bombonéra sa hiyáwan at kargáda. Ganiyán ang madaráma mo sa óras na sumápit sa Pulô ng Pusò. Malúlulà ka roón sa dalúyong ng mga táo, malilímot nang pánandalî ang probléma o trabáho, at mábibingí sa nakáririndíng sigáw na “Henyó henyó henyó, ta ta ta ta, goooooooooool!” Hindî mo mawarì kung saán ka lulugár, gayóng hindî namán infiltrádong hungháng, lálagabóg ang mga tibók mo, at atakíhin ka man sa pusò’y nakángitî pang yayakápin ang kamatáyan. Ikákabít mo ang pag-íbig sa poók na itó, makikísimpatyá sa mga tigmák sa luhàng trápo ng mga ámargo, at pára kang idudúyan ng mga táo na lumúlundág sa galák, tátangayín ng indáyog ng punyagî at tagumpáy, warìng malagíhay sa umaápaw na Vino Toro o kayâ’y sinipà ng espirítu ng Férnando, at pápakyawín ang lahát ng chóripan úpang ipámigáy sa lahát ng pagál at gutóm makáraáng humupà ang lábis na kasiyáhan. Sa Pulô ng Pusò, ang minámahál mo’y walâ sa dibdíb ng báwat panatíkong tagásubaybáy, bagkús nása kólgadong íbig maglarô ngúnit minálas na magpakínis ng bangkô. Sapagkát mayroón siyáng mga paá ngúnit nabigông maípakíta ang galíng sa gambéta; mayroón siyáng úlo subálit hindî nasúbok káhit sa isáng pálomíta. Tatahímik siyá gayóng naglálagabláb ang loób; tatandâan ang páng-aasár ng mga hindót at intsa, halímbawà, kung tawágin siyáng kúlyado gayóng guwápong-guwápo. Ngúnit dáhil túnay niyáng isinápusò ang áwit ng mahál mo, magsasánay siyá nang magsasánay, tátanggapín ang katángahán, mag-aáral nang mag-aáral umulán man o umáraw nang mahigtán ang Bielísta, isasádulâ sa guníguní ang mga angguló ng supérklasíko, hanggáng isílang ang kanáng paá na Ronaldinho at ang kaliwàng paá na Ronaldo. Sa Pulô ng Pusò, hindi mapipígil ang dáloy ng dugô—kayâ’t humáyo sa wikà ng músa mong sinúsuyò.

Epic raging poetry without borders. Photo by Dominika Roseclay on Pexels.com

Pulo ng Puson, ni Roberto T. Añonuevo

Pulô ng Pusón

Roberto T. Añonuevo

Nasísirâan ng baít káhit ang pinakámabaít pagsápit sa Pulô ng Pusón. Ang Pulô ng Pusón, na tambáyan ng mga kabatàan, ang magpapábulkán sa lahát ng báwal, ang babaklî sa mga pangakò, ang mághuhubád sa pagbabántulót hinggíl sa pagdulóg sa katawán. Maráming nalígaw díto at áyaw nang umúsad sa paniníwalàng hindî silá kailánman tatandâ at haháwak ng tagâ sa panahóng tungkód. Tuwíng kabilúgan ng buwán, nag-iínit ang mga aníno sa kahuyán, ánimo’y mga músang na nagkákalmútan, nakikíramdám, nagkákagátan, umuúngol sa sukdól ng kalígayáhan, tagláy ang timyás ng musíka at rubdób ng pagsukò sa kung anóng síning, sa kung anóng balanì, ngúnit walâ ni isáng magsasábing siyá’y nabábató at íbig umuwî. Sapagkát sa Pulô ng Pusón, ang bumubúlas ay hindî kailánman napipígil, gáya ni Miguel Panggígil, at kung pigílin man ay kakawalâ sa panagínip na párang bagyóng tinátangkâng ilihís ng mga sinaúnang pangáral at panalángin. Kapág sumápit ka sa poók na itó, maaarìng makíta mo ang hinahánap na músa sa anyô ng líbong diwatà, na báwat isá’y aakítin ka úpang patunáyan ang saríli, halímbawà, sa paggúhit ng laráwan o pakíkihámok sa digmâ o pagtátayô ng báhay o paglílináng ng bukirín. Ngúnit hindî ka nilá aángkinín; hahabúlin mo silá subálit kisápmatá siláng mawáwalâ. Maglálakád kang isinísigáw ang pangálan ng minámahál mo. Pagnánasáhan mo ang sinúmang kahawíg, katínig, katindíg ng lamán ng iyóng pusò, at nagpápabángon sa ilahás mong silakbô. Sa gayón, hindî ka matatákot at lalòng magigíng matigás ang úlo. Walâng katwíran ang pusò kundî tumibók, at tumibók nang tumibók, hanggáng sumápit sa lunggatî’t pangárap, na sa ibáng salitâ’y pag-íral. Lilikhâ ka ng maráming pusò na iisá ang itinítibók. Sasápit ka sa hanggáhan ng bangín, tátanawín ang mga álon na kinaróroónan ng umpúkan ng mga butandíng, na kung isínakáy man at iníhatíd ang mahál mo sa kung saáng pampáng ay pílit mo pa ring hahabúlin ng tingín o alíngawngáw, na maráhil ay magwawakas lámang sa pagbalì at pagdúkot sa saríling tadyáng úpang lumikhâ ng bágo’t rumáragasâng balangáy.

Alimbúkad: Poetry walking the talk. Photo by ArtHouse Studio on Pexels.com