Kisap

 Roberto T. Añonuevo
  
 Pulgas na kumakain sa balintataw,
 isang tasang tsaa,
 at sa ibabaw ng mga aklat
 ay napakahaba ng umaga——
 ang kapalaran ng aking salamin.
  
 Lumalago ang baging sa paningin;
 ang tatlong oras
 ay tatlong siglo
 at mabilis mabubusóg ang pulgas
 upang matulog sa loob ng talukap.
  
 Marahil, ang halimuyak ng tsaa
 at ang usok mula sa tasa
 ay pangarap din ng ibang balintataw,
 at kung hindi súnog sa kagubatan
 ay isang sigâ sa masukal na bakuran.
  
 At ikaw, minamahal kong Salita,
 ang poot ng mga lagas na dahon
 sa kumukunat na panimdim——
 habang naliligo sa mga luha ko
 ang pulgas sa aking balintataw.